Pocieszka na Dzień Kobiet

Zapomniałam na śmierć, że to 8 Marca, Dzień Kobiet. Popołudniu, przypadkowo, były dwa wydarzenia: słuchałam płyty „Razem”, Pod Budą i pojechałam z moją koleżanką Ewą do Konstancina do Starej Papierni, aby zobaczyć co nowego w Galerii Steel Forest.

A w Galerii znalazłyśmy się w środku tzw. eventu czyli obchodów Święta Kobiet. Zainspirował mnie ten „event” , po powrocie do domu,  do ponownego wysłuchania Pod Budą, a szczególnie bardzo pięknego utworu, niezwykle odpowiedniego dla uczczenia Święta Kobiet, którego  (tego Święta) nie lubiłam, nie lubię, bo kobiety bardzo lubię.  Bóg, który niewątpliwie jest Kobietą, ukarał mnie  za poprzedni wpis. Za pokutę  uczczę Święto Kobiet i przepiszę  tekst autorstwa Andrzeja Sikorowskiego (wykonanie  Anny Treter i Maji Sikorowskiej), i żałuj, że tego nie słyszysz! ale płyta „Razem. Pod Budą” jest do kupienia.   NB jest na niej przepiękne wykonanie  Maji Sikorowskiej – w tym prawie minuta śpiewu a capella – utworu skomponowanego przez  i ze słowami Andrzeja Sikorowskiego „Głos z oddali”.

A oto „Stowarzyszenie Rannej Rosy”:

„Chyba to mamy już we krwi,

że do każdego lustra wody

zerkamy aby sprawdzić czy

coś nie popsuło nam urody

Zerwany gdzieś na łące kwiat

od razu zdobi nasze włosy

jedyny znak, pradawny znak

Stowarzyszenia Rannej Rosy

To nasza babska tajemnica

misterium perfum oraz cieni

od lat umiemy was zachwycać

i to się pewnie już nie zmieni

To nasz babska tajemnica,

której się zgłębić nie udało

od lat umiemy was zachwycać

i wciąż nam mało jakby ciągle mało

Pewnie to mamy już we krwi,

że do każdego lustra wody

zerkamy aby sprawdzić czy

coś nie popsuło nam urody

A gdy nadejdzie taki dzień,

że czas odmieni nasze twarze

to rozpłyniemy się we mgle

jak przedmiot niedościgłych marzeń

To nasza babska tajemnica

misterium perfum oraz cieni

od lat umiemy was zachwycać

i to się pewnie już nie zmieni

To nasza babska tajemnica

zaklęta w rosie gdzieś nad ranem

od lat umiemy was zachwycać

a to dlatego, że pragniemy być kochane”

A mnie zachwyciło „misterium perfum oraz cieni”. Rzeczywiście, to nie może być do zrozumienia przez mężczyzn. Szczególnie te „cienie”.